जय भीम- कविता १

साकाळलेल्या रक्ताला खवळून
क्रांती तू घडवली
जनावराचं जीवन जगणाऱ्यांची
माणसं तू बनवली

सवर्णांच्या लाथा खाऊनही
पायाशी त्यांच्या घुटमळत होतो
पुढच्याची ठेस पाहूनही
शहाणे मात्र होत नव्हतो

अशा अन्यायाच्या चिखलातच
भीम नावाचा कमळ फुलला
चिरकालीन विचारांच्या सुगंधाने
बहुजनांच्य्या जीवनात दरवळला

वरवंटा झालेल्या दगडातून
मूर्ती तू साकारली
अस्मितेची जाण करवून
तिला सजीव तू केली

कधी न पाहिलेल्या देवानेच
आमच्यावर अन्याय केला
उद्धार करुन आमचा भीमा तू
देवस्थानी पोहोचला
               
        -किरण सोनावणे
        mahabuddhist@gmail.com